Geneeskunde kun je technisch bekijken, maar er zit ook een menselijke kant aan. Hoe kun je als zorgverlener empathisch zijn, maar toch genoeg afstand bewaren?
Volwassenen heel open
Angsten, tranen en tuchtzaken, alles komt voorbij in de dertien interviews in het boek. Nisa; ,,Wij zijn zeventien, heel jong nog eigenlijk. Dus we hadden niet gedacht dat al die volwassen mensen zo open tegen ons zouden zijn.’’ Febe: ,,Ze hebben zich heel kwetsbaar opgesteld.’’ Nisa: ,,Er was een arts die moest huilen tijdens het gesprek. Wij schrokken daar ook van. Ze vertelde over een hele recente gebeurtenis en raakte daar weer emotioneel van.’’
De kandidaten voor de interviews vonden ze online, via de zus van Nisa die geneeskunde studeert en via Ellen de Visser, wetenschapsjournalist voor De Volkskrant en schrijfster van Die ene patiënt . ,,Het boek van Ellen was onze inspiratiebron. We hebben ook met haar gesproken. Ze heeft ons vertelt hoe zij het schrijven heeft aangepakt.’’ Ilse: ,,Daar hebben we veel aan gehad.’’
Febe: ,,Voorafgaand aan de gesprekken hebben we vragen opgesteld en ons verdiept in de beste interviewtechnieken.’’ Nisa: ,,Er moest natuurlijk ook een goede opbouw in zitten. Je kunt niet meteen met de meest diepgaande vragen beginnen.’’
Ze vuurden de meest interessante, emotionele, intieme vragen op me af en ik voelde geen enkele gêne om ze te beantwoorden
Wekenlang toerden ze vervolgens langs ziekenhuizen in Nederland waar ze hartelijke werden ontvangen door de zorgverleners. ‘Ik bespeurde bij mezelf een totale verwantschap met de gretige vrouwen die me aan de tand voelden. Alsof ze mijn vriendinnen waren. Ze vuurden de meest interessante, emotionele, intieme vragen op me af en ik voelde geen enkele gêne om ze te beantwoorden’, schrijft Kerkhof in het voorwoord.
Een mooi compliment, vinden Nisa, Ilse en Febe. Een eensluidend antwoord op de vraag hoe zorgverleners omgaan met emoties tijdens het werk hebben ze niet gekregen. ,,De impact van een gebeurtenis is voor iedereen anders’’, zegt Nisa. Febe: ,,Vrouwen lieten tijdens het gesprek meer emoties zien en durfden dat ook op de werkvloer.’’
Ilse: ,,De een blijft langer met iets rondlopen en de ander kan alles van zich afzetten zodra de witte jas uit is.’’ Febe: ,,Dit heeft ook met ervaring en leeftijd te maken.’’
De titel was er al voordat ze aan de interviews begonnen
Voor de cover van De dokter huilt benaderden ze Erin Ruane, een illustrator uit Londen die ze via Instagram vonden. De titel van het boek is bedacht door Nisa en was er al voordat ze aan de interviews begonnen.
Nisa en Febe zijn er door alle mooie en ontroerende gesprekken nog meer van overtuigd geraakt dat ze arts willen worden. Ilse is hierdoor juist afgehaakt. Zij gaat creative business studeren.
